Entradas

Reunión con la reina

X - LA REINA Cuando Nimrod recobró el conocimiento, estaba siendo llevado a rastras por los guardias del palacio. Alzó la cabeza con dificultad, solo para ver luces a ambos lados del camino, tras divisar que ya habría recobrado el conocimiento, aunque parcialmente; uno de los guardias le dijo en tono de sorna: - ¡Al fin despiertas, holgazán! Nimrod se mordió la lengua para no responderle, no por falta de ganas, sino por no tener la fuerza suficiente, ya que el frio de la nieve contribuía aún más a su debilidad. Sintió sus piernas dejar de moverse, alzando su vista nuevamente, divisó un gran portón de madera; y a ambos lados de aquel portón, a dos guardias armados. Uno de los cuales se acercó a sus compañeros con una mano alzada, indicando que se detuviesen.  - ¡Alto! A dónde van y quien es es ese al que arrastrán? - Gruñó uno de los guardias -  Vamos a ver a la reina, quién de seguro tendrá curiosidad de ver a este extranjero - dijo burlonamente el guardia que sujetaba a Nimrod. - Que

ME QUEDÉ ESPERANDO...

Cuando la luna se alce otra vez, y veamos su luz en nuestra piel, sólo besos y promesas rotas, quedarán en nuestra ser. Y si decidimos tomar otro camino, Sólo el cielo, decidirá cuando esto se acabe. El destino será nuestro, En esta vida tan revuelta. Te fuiste como tantas otras veces, Y me quedé esperándote desde entonces. Preguntándome, por qué siempre te alejas? Por qué te causo ansiedad incluso a la distancia? Tantas preguntas sin respuesta, Tantas dudas y miedos que albergas, Discúlpame si te quiero, Veo en ti a la gran persona que eres, pero ni tu misma te convences de ello. Ahora, solo me queda un vacío inmenso, aún recuerdo nuestra última cita. Tienes miedo a estar conmigo, por miedo a que te haga algún daño. Jamás te podría prometer,  que no te haré daño. Te podría prometer si,  que no te voy a traicionar o engañar. Pero, tu a mi jamás me creerás, prefieres vivir con tus miedos,  si así quieres vivir, ya que importa?

Un año ya… ultima entrada

 Hace un año pasó lo que nos alejó, Un error mío que nunca podrás perdonar, Aunque estoy seguro de que aunque yo hubiese hecho todo bien, Te hubieses alejado igual. Ya no me llamas, Ya no me escribes, Y si lo hago yo, solo me rechazas. Bastante duró tu cariño, Yo solo quería un futuro contigo, Futuro que gracias a ti, Jamás podrá ser. Mi vida cuando te quiero… Pero cuánto te voy a extrañar 👍. Empieza un Año Nuevo, Una nueva oportunidad, Solo que esta vez, He decidido que tú en mi vida, Ya no me volverás a importar.

Reina del silencio

Imagen
Y aquí estoy hoy, Eterno pensante de las mil y un cosas que te diría, Si aún estuvieras conmigo. ' La niña que casi, sin quererlo, Me enseñó que el incluso el caos; puede esconder belleza.  Y a pesar de todo me dejaste solo,  Yo quise siempre que seas mi número 1; Aunque siempre hubieses preferido ser la número 2 de otra persona, Aún en nuestros mejores momentos, y aún eso, no me impide amarte. Los días sin ti,  Son aburridamente largos, Pues te extraño con una ansiedad ubérrima y, La tristeza de que, no nos pudimos ver una última  vez. Yo sé que volverás, Pues sé que en el fondo,  Algo habrás de sentir por mi y nadie más, Podrá darte el amor que yo sentí por ti. Oh reina del silencio, A la que le dedico mis pensamientos, y no obtengo respuesta. A la que le escribo, y no me contesta. A la que quiero…. Y se aleja.  

Lembranzas da miña meniña

Imagen
Lembranzas, lembranzas meus, lembranzas da miña meniña; lembranzas de lúa e estrelas, Lembranzas, levaime a ela. Sin ela vivir non podo, non podo vivir contento, que adonde queira que vaia, cróbeme unha sombra espesa. Cróbeme unha espesa nube, tal preñada de tormentas, tal de soidás preñada, que a miña vida envenena. Levaime, levaime, lembranzas, como unha folliña seca, que seca tamén me puxo a callentura que queima.  ¡Ai!, si non me levás pronto,  lembranzas da miña meniña; si non me levás, lembranzas, quisai ela xa non me lembra, que a frebe que de min come, vaime consumindo lento, e no meu corazonciño tamén séntese triste .   Levaime, levaime, lembranzas , levaime a donde me esperan un amor 🧡  por quen daría a sangre das miñas venas, e un a quen alma e vida lle prometera. Si pronto non me levades, ¡ai!, morrerei de tristeza, só nunha vida estraña, donde estraño me alomean, donde todo canto miro todo me dice: "¡Estranxeiro!"   Tomado y adapta

Pregunta por qué me consideras un error ?

 Puedes decirme por qué me consideras un error del pasado ? 🙄

Recuerdos

Imagen
 Siempre serás mi recuerdo favorito, aquello que tuve un ratito de mi vida y adoré a cada minuto, aquello que me quitaba el sueño por las noches y me dejaba una sonrisa inigualable. Una  niña que, a pesar de las dificultades, Siempre me inspiraba a tenerle paciencia. Y que por  más que duela, que bonito es estar enamorado. Y un día te fuiste, como tantas otras veces, de haber sabido que esa sería la última vez, desearía que ese día no hubiese terminado. Las vueltas que da la vida, yo no me iba a dormir,  sin tu voz escuchar antes. y ahora solo me queda, el consuelo de un recuerdo. Estuve contigo en tus peores momentos, te aconsejé no llorar, por quien tus lágrimas no merece. Y ahora que yo te extraño y necesito,  tu estás ausente. La solución nunca es alejarse, los problemas se solucionan hablando. No quiero ser para ti un fastidio, pues nunca hice nada malo, como para ser considerado así. Que no haría por ti, incluso desde mi impuesto exilio. Sólo me queda el consuelo, de que mi amor